De accordeon vindt zijn oorsprong in de 19de eeuw en evolueerde uit eerdere toetsinstrumenten, zoals de bandoneon en de conertina. Het was de Duitste instrumentenbouwer Christian Friedricht Ludwig Buschmann die in 1822 een voorloper van de accordeon, de handzame blaasbalg, patenteerde.
In de decennia die volgden, onderging de accordeon diverse aanpassingen en verbeteringen, waarbij het instrument zich verspreidde over heel Europa. De veelzijdigheid en draagbaarheid maakten het populair in volksmuziek en straatoptredens.
In de late 19e en vroege 20e eeuw migreerde de accordeon naar Amerika, waar het zijn weg vond in verschillende muziekgenres, waaronder folk, country en jazz. Het instrument werd een kenmerkende component van diverse muzikale tradities.
De accordeon heeft zich aangepast aan verschillende muziekstijlen over de hele wereld. Van de Franse musette tot de Argentijnse tango en de Amerikaanse zydeco, de accordeon heeft een unieke rol gespeeld in diverse culturele expressies.
In de moderne tijd heeft de accordeon zijn plaats behouden in uipaginaFooterlopende muziekgenres. Hedendaagse artiesten verkennen nieuwe mogelijkheden en integreren de accordeon in genres zoals pop, rock en experimentele muziek, waardoor het instrument relevant blijft in de 21e eeuw.
